Engin Yazı Denizi
Cancağızlarım sizlerden özür diliyorum
Öncelikle tanrı bütün karaciğerleri kutsasın!
-arkadan ses gelir- (kötü kadın kahkahası)
Sonralıkla alnımda, şakaklarımda, boynumda karla karışık deniz kokulu bir tutam altın rengi saç var
Rüzgar dizlerimin boğumlarını, bileklerimi okşuyor
Dudaklarımıza sıradan bir tebessüm millenmiş durumda
Benden önce kimleri sevdin
kendinden çok?
Ben, tek miyim hayatında
ve ben, ilk miyim dudaklarında?
Sen ki, tek misin kalbimde,
Ve sanki ilk misin kollarımda?
Bugün özgürlük uyandı. Kimse fark etmedi. Karanlığın içinde mavi bir ışık belirdi. Güneş parçası gibi bir şey yeryüzüne indi. Kimse fark etmedi.
Mavi saçlı kız göründü ormanın derinliklerinden. Üstünde tozlanmış şifon elbisesi, elinde parşömen kağıtlarından bir deste vardı. Destede yazılı bir ezgi mırıldandı. Özgürlüğün melodisiydi bu. Sesi yükseldikçe kuşlar uyandı, mine çiçekleri açtı. Söğütler dallarını eğdi.