Kalbimde kaçak var
Ardiyelerin utangaçlığında çalıyor davul sesleri
Kalbimde kaçak var
Yaralarını bileyip kesiklerini sağlamlaştıran tınılarla
Kalbimde saçak var
Kan revan olan benim, dikenleriyle
Kayan bileklerin tutunamadığı zeminlerde
Muğlak adamların muğlak sevgileri
Sıcaklığı eritiyor sağlamlığını
Erimez denilen direkleri
Kaçak:
Sızan ben miyim sıcaklığında
Sarhoşum, yalın ayak ağlıyorum istasyonlarda
Yıkılmaz denilen direklerin ağırlığı üstümde
Sarhoşum, meydanlarda izini arıyorum avutulmuş voltalarda
Kalbimde kaçak var, bunu bir saçak söylüyor
Saçak:
Bir ülkücü sağaltmak için kendini slogan atıyor
Bir devrimci solunu sıkmış, var gücüyle sesi tenimi ürkütüyor
Kaçaktan yayılan yangın tüm sokakları heyecana gark ediyor
Herkes bağırıyor: Kalbinde kaçak var
Çarpılan bir benim miyim teninin ıslaklığında?
Kalbimde bir alçak var
Yaralarımın kabuklarını soyarken derinden
İçinde kendini de beni de sancıtan
Ülkeyi yaygaraya sürükleyen
Elinde son mermisiyle beni vuran bir alçak var
Alçak:
Avuntularını aşka teslim etmiş bir bela avcısıyım
Kinci benim firakında
Savurduğum aşk sözleri harmanı vurmuş
Yalana tutuşmuş o alçak benim
Dumanında kendini de boğan
Peşi sıra gezinen
Takındığın o kolçak
Avuntu:
Oysa işte tam orada
Işığını süzerken güneş makul tenimde
Oysa kalbimde kaçakla yangına bayrak tutarken
Solumu kaldırıp havaya
Kardeşler kardeşlerim
Kalbimde şavkıyan bu kaçak sizi de öldürüyor mu
Her kaçak masum halkın hakkını gasp etmiyor mu
Oysa güneş süzerdi ışığıyla makul tenimi
Beyazlığım nöbet geçirirdi sakin terimde
Avuntu benim dizginlerinde
Ardiyelerden korkaklığın işitiliyordu
Kalbinde bir saçak var firakında
Yansıyan o ışık benim teninde
Kalbindeki o aşak