Gözlerim kararırken görüyorum yüzünü
Biraz bulanık ve umutsuz
Gücümün sonuna kadar mücadele ediyorum amansız uykuyla
Mağlup oldugun her savaş gibi, düşüyorum kanlı yarınlara
Beni çekip alan sadece toprak değil ki..
Yüreğin sanki bir mezar bana
Üzerime atılan her toprak parçası eşlik ediyor yalnızlığıma
Uyan da süzüleyim gözlerindeki aydınlıga
Kor bir özlemle bağlanırım belki sana
Ya da ölümlerimi anlatan bir şarkıyla..