Güz yalnızlığı şimdilerde zaman
Şiir okuyor sevgilim ocak başında
Sararmış yapraklar sonbahar sokaklarda
Aşk romanlarda ışıklar kaldırımlarda
İklimler değişti, kar çiçeği yaz içinde
Dert değil bu, dertten beter bir biçimde
İnsanlar koşuyor dört nala kafamın içinde
Kuşlar uçuyor geceye bir başka biçimde
İçeride yalpalayan ıssız bir sapak
Sapağın ucunda titreyen lamba
Dalgalar rüzgarla bilerken denizi
Uzaklığın hasreti yakıyor genzimi
Sen benim için bir umuttun
Beni niçin nefesinde soluttun
İklimler mi değişti beni unuttun