Ruhum

RuhumAlınyazımsın, biliyorum…
Ben seni ömrümce bekledim.
Ruhlarımız yaratıldığında sen ordaydın ve bana gülümsedin, biliyorum.
Seni bekledim, hep bekledim, gelecektin, biliyorum.
Yıllar sonra ruhlarımız hasrete dayanamayıp birbirini çağırdı, biliyorum.
Ve sen, ve ben kavuştuk.
Bedenlerimiz yabancı olsa da birbirine, merhaba diyerek elini uzattığın an ve ben tutunca elini, kavuştuk.
Gözlerin gözlerime değdi, o an yılların hasreti dindi içimizde.
Okumaya devam et “Ruhum”