Engin Yazı Denizi
Bilgelikle ilgili lakırdılar geçiyor elime
Ah layıkıyla ecnebileşse yabancılar
Davul ulaşıyor reyhan sıkıp uzaklardan
Aklım kalıyor ıtır nakşediyorum
İltifatlar genelde yalandır
Yazacaklarımı unuttum
Kursağımda heves taşıyorum
Bedenimden taşıyorum
Mecazlar genelde saçmadır.
Okumaya devam et “Sonuç da Başlangıcı Olan Bir Şey”
Sen hangi gemidesin bilemem
Ama ben aynı limandayım
Hiç bıkmadan, yorulmadan
El salladım belki görürsün diye
Sen hangi çölleri geçtin de
Hangi çıkmazlarda kayboldun
Hadi sen hep Mecnun’dun da
Ama ben Leyla mıydım?
Okumaya devam et “Aşk Aşkın Sonudur”
Şehirde koca bir yalnızlık
Ve
Yalnızlaşmış bir şehir
Elleri ceplerinde yürüyen bir adam
Her defasında
Karanlık bir gece gibiyim
Eski bir trende.
Ağır ağır ilerliyor vagonlarım.
Penceresinde gölgemi gördüm
Üfledim, buğulandı
Kendimi silmeye yeltendim
Ama elleri ceplerinde bir adam
Sahibini bekleyen bir kul gibiyim
Tanrısına dua etmeyi bekler ellerim.
Okumaya devam et “Vagon”