Engin Yazı Denizi
Yüreğimin düzlüklerinde yeşerirdi sevi çiçekleri
Her nefeste üflerdim düne ait günüme üşüşen kara bulutları
Ateşe verirdim zihnimdeki eşsiz hüzün resmini
Harlanan alev hiç sönmesin diye aklımı saklardım kuytu köşelere
Okumaya devam et “Yürek Döküntüleri ’45”
Penceremde yıldız yağmurları
Uçuşurken bulutların arasında
Gözlerimi kapatıp bekliyorum.
Bekliyorum ilham perilerini
Sanki bir yerlerde tutsak kalmışlar gibi
Gelmiyorlar kaç vakittir
Derinlerde duyuyorum seslerini
Nerede arasam da bulsam
Kalbim olsa pusula
Okumaya devam et “İlham Perilerim Nerede”
Bu nasıl kısır bir döngü
Hüzünler köle bedenimde
Kapımı çarpar kinaver gözleriyle
Yol uzun, yol bitmez imtihan
Yırtılır kirli ellerimden yazgım
Ben hep bu iklimde ikinciydim
Yargıdayım
Ağardı hüzünlerim
Serseri bir mayın gibi gömdüm, asiydi, titrerdi
Hangi ayağım kalksa tik sesiyle savuracaktı
Dağılacaktı kirpiklerim gibi ayrık
Hüzünlü bir mayın
Okumaya devam et “Yaban”