Ne zaman öğrendik bu kadar acımasız olmayı
Ne zamandan beri oynuyoruz başkalarının acı
ve kederleriyle yoğrulmuş oyun hamurlarını
Ne zaman başladık portmantoya insanlığımıza da asmayı,
……………………
Umutların tükenmesidir insanı üşüten
Değer verdiklerini kaybetmektir asıl ölüm
Kimsenin seni anlamamasıdır asıl yalnızlık
Hele de unutulmak…
Bir bunun adı yoktur.
Okumaya devam et “Hala Duruyor musun?”
Etiket: şiir
Sendeki Ben
Bir ağustos akşamı,
Esen rüzgarlar gibi,
Savrulurken benliğim,
Kalbinin kıyısına iliştir beni.
Bir filmi izlerken,
Ya da bir şarkı mırıldanırken,
Dolarsa eğer gözlerin,
Gözyaşı damlası kıl beni.
Kaçak ’01
Aklımdaki cümleleri bıraksam boşluğuma
doldurur mu bir çay bardağı kadar içimi…
Kaybettiklerimi anlatsam karanlık bir kuyuya
beni de alır mı yanı başına..
Sessizce dursam çoğu zaman sanki biri koparmış gibi dilimi
Tüm sesler dile gelir konuşur mu sessizliğimi..