Engin Yazı Denizi
Her yaprak kendini terk eder
Düşerken yere dalından
En son düşen yaprak
Koca bir ağacı terkeder
Direniş biter,
Sonbahara yenilir son yaprak.
Üzerine basılır diğerleri gibi tıpkı,
Oysa o düşen her yaprağın öyküsünü taşır.
Okumaya devam et “Son Yaprak”
sorun: sorumluluklarım..
dört duvarım.
güneşin göz kırpışında ben seyre dalarım…
büyük dediler.
büyüdüm..
küçüktüm!
oyunlarımı çaldılar.
sınavımmış hayat, hayatımmış sınav.
evet şimdilerde bu rolde ipotekli kahkahalarım var.
sorunlu ve sorumluyum…
soran fakat duyduklarını anlamlandıramayan??
çevremdekiler alışmış görünüyor varlığını kalıplara sığdırmaya..
her gün olması gerektiği gibi her şey
sürekli tekrarlıyor kendini
bu zaman girdabında unuttuk özümüzü…
Okumaya devam et “Ne Lazım?”
Belki bir gün söyleyemediklerimi toplar gelirim uykuna
Kaçamam o gün
O yük varken, dikenli tellerle bağlanmış sırtımda…
Evet! Söyleyemediğim onca ses var hala gitmelerimin ardında
Yalan değil, sevdim seni..
Hüzünlerini ve seni
Biliyordum benim olmayacaktı yüreğin
Biliyordum bir gün asıl sen gidecektin
Ben gittim senin yerine
Okumaya devam et “Kaçak ’02”