“Lambada titreyen alev üşüyor”…
Duymayan, bilmeyen, sevmeyen pek yoktur sanırım bu dizeleri. Musa Eroğlu’nun türküleştirdiği “Mihriban”dan söz ediyorum. Mihriban’ın söz yazarı, ozan Abdürrahim Karakoç’un vefat ettiğini öğrenince, zihnim anılarıma yolculuk yaptı. Kocaman gözlü, kocaman yürekli, kocaman bir adam canlandı gözlerimde. O da ozandı.
Bağlamasının telleri, yüreğinin bir parçasından yapılmıştı sanki. Söylerken adeta yaşardı türküleri. Çünkü yıllar önce biri ona “Söylersen yürekten söyle” demişti. Mızrap tele her değdiğinde “aşk adına” söylerdi. O yüzden aşkları hep özeldi. Kendini bıraktığı çukurlarda da, tırmandığı tepelerde de yürekten gözyaşı döktüğü ya da yürekten gülümsediği aşkları oldu. Çünkü “Aşk adına söyle türküleri” demişti biri ona.
Küreselleşen dünya nimetleri kadar her geçen gün yeni sıkıntıları da yanında getiriyor. Toplumdaki insanlar ise tüm bu olumsuzluklara olan karşı tepkilerini kimi zaman sivil toplum faaliyetleriyle, duyarsızlıkla, gösteriler ve yürüyüşlerle, bazen de hiç istenmeyen yasal olmayan faaliyetlerle dile getirmeye çalışıyor.