Bilmen Gereken Şey Anlaman Gereken Şeydir.
İzmir’de güneşli bir pazartesi, sendrom kokan bütün insanların hıncahınç doldurduğu bir otobüste, ayakta ve oturmak için yer arayan bir adam, elinde kitapları, gözünde kalın siyah çerçeveli gözlüğü, vücudunun üst kısmını saran ekoseli gömleğinin verdiği rahatsızlıkla, bir yandan demire tutunuyor diğer yandan akan burnunu silmek için bir çare arıyordu. Bu durum sanki dünyanın en mühim meselesiymiş gibi burnuna konsantre olmuş, etrafa telaşlı gözlerle bakıyordu. Hemen arkasında duran bir kadın; sırtları neredeyse birbirine değecek. Okumaya devam et “Yitik Akşam Notları ‘1”
Ne çok yakın biliriz yanımızdakilerini ama çabuk gidebileceklerini düşünmeyiz. Hep kendimize olan benciliğimiz bir başkasını düşünme onu hissetme şansını bize vermez; en çok kendimize isteriz de karşımızdakine o kadarını layık göremeyiz, hep bir başkasını eleştiririz de kendimize geldiğinde sıramızı salıveririz.