Sen yoktun saat sekizi geçiyordu
Vurgun bir karanfil burnumu sızlatıyordu
Ya bu kekik kokuları
Sorgusuz sualsiz sevme telâşlarım
Etimden kemiğimden arta kalan özlemlerin
Ah bu çetrefilli yalnızlığım
Dokunmuştu yanağıma
Hafif bir rüzgar sönmüştü dilimin ucunda
Sen yoktun bunu bir tek kuşlar duymuştu
Cam kenarlarında adını susmuştuk
Ben duyuyordum bunu kuşlar yazıyordu
Okumaya devam et “Yalnızlık Senfonisi”
Etiket: kuş
Penceremdeki Mavi Kuşlar
Penceremdeki mavi kuşlar
Gökyüzünden kopup gelmiş,
Buluttan kopup düşmüş yağmur gibi
Baharın geldiğini ben onlardan anlarım,
Beyaz, pembe dallar
El sallar rüzgar estikçe
Güneş yanar kızıl, turuncu
Her bahar oynarım bu oyunu