İnsanlara hayatının belirli evrelerinde sıkça sorulur bu soru ya da bana öyle geliyor. Hayat nasıl gidiyor, keyfin nasıl?
Keyfim nasıl mı? Ne iyi ne çok kötü. Yani kötü hissetsem de iyiye doğru gitmesini sağlıyor her seferinde. Hayat çünkü işte adı üstünde! Yaşıyorsun ve sağlıklısın, bir ailen var, başını koyacağın bir ev, ekonomik krizde bir iş, arkadaşların. Olmayanlar da var tabii, sevgi var da, henüz -li ekini eklemekte edebi yönden hala yetersizim. :)
Yapamıyordu, tercihte bulunamıyordu. Hemen herkesin yaşadığı ikilemi aşmayı başaramıyordu. İstemiyordu da aslında, mutluydu böyle. Yalnızca herkese yetemiyor, çoğunlukla da yanlış anlaşılıyordu.
Yolu yarılamıştı, orta yaşlarda başarılı kariyer öyküsünün yanı sıra çevresinde de sevilen bir kişilikti. Sabah sporunu ihmal etmez, kendine dikkat ederdi. Çalıştığı iş yerinde göz dolduran bir performans sergiliyordu. Durmak yorulmak nedir bilmiyor, iş yaşantısı kadar sosyal yaşantısında da aktifliğini sürdürüyordu; sürekli bir koşuşturmaca içerisinde olduğu halde yorulmak yerine bitmek tükenmek bilmeyen enerjisi sanki daha da artıyordu.
