Kan akıyor, umudun geçtiği yerden
İstiflendi bombalar birer birer
Kurşun kokusu dolarken diyar
Yaradana koşar, parça parça beşer
El açar mevlama ana, baba, gardaş, oğul
Yıkıl da git İsrail, nefsinde boğul
Misketin bedende duyuldu çağıl
Sinemi duyarsızlar deldi geçtiler.
Bir baba veya bir anne çocuğunu kucağına alıyor ve bilgisayarın başına oturuyor. Belki bir çizgi film izletecek ya da en basitinden bir oyun oynatmaya kalkacak. Şimdi! Buraya kadar her şey normal. Sonra bir fotoğraf. Üzerine duygusal bir yazı yazılmış bir fotoğraf. Fotoğrafta Filistin’de ölen küçük çocuklar, anneler, babalar… Kopan bacaklar, parçalanmış bedenler, kanlı görüntüler…
Okumaya devam et “Çocuklar Hayatın Gerçekleriyle Yüzleşmeye Erken Yaşta Başlamamalı”
Gazze’ye yardım için giden Özgürlük Konvoyu, 28 Mayıs 2010 tarihinde Antalya’dan ayrılmıştı. Amaç belliydi; Gazze’ye 35 aydır uygulanan ambargo karşısında insani yardım götürmek. Gemi, Antalya Limanı’ndan dualarla uğurlandı ve Türkiye için de gergin bekleyiş başlamış oldu.
İsrail’in yardım konvoyuna herhangi bir atakta bulunacağı zaten önce ki tehditlerinden de hissediliyordu. Akdeniz’de restleşmeler oluyor ve gerginlik devamlı tırmanıyordu. Ama doğrusunu söylemek gerekirse böyle kanlı bir eylemi hiç kimse beklememişti. Haberi ilk duyduğumda inanamadım. Belki de inanmak istemedim. Uluslararası sularda, savunmasız ve suçu sadece insani yardım yükü taşımak olan bir gemiye, bu denli haince bir saldırı yapılması gerçekten çok kanıma dokundu. Okumaya devam et “Utan İnsanlık Utan!!!”
