Engin Yazı Denizi
Dökül, lisanının buruk sesi
Mahcubiyetin suskun ezberi
Dökül, cemalin korkak gülüşü
Dikenli gülün çekilmez nazı
Dökül, sağır sessizlik
Duvarlardan usul usul
Cenneti tepeleyen ibadet kürsüsü
Dökül, çatlak aynanın avurtları
Okumaya devam et “Dökül”
Yüreğim kristal bir vazo gibi
Gözüm gibi baksam da
Kırılması an meselesi.
Daha az artık anılarım
Okumaya devam et “Kristal Vazo”
Bir tek annem hüzünlendiriyor beni
Dağ başlarında adımlarken hayatımı
Patika yollar biliyor acımı
Bütün uzuvlarım dileniyor her sabah
Geceleri üşütüyorum nöbetlerde
Yıldızlar bakıyor kederimize
Kederler ki çürük bir diş gibi vuruyor insanı
Siyah ve çukurumsu
Baktıkça çörekleniyor göğüs kafesime hiçlikler
Kocaman gözleriyle bir annemi sevdim ben
Okumaya devam et “Teknenin Vedası”