Vermeyince Mabut Neylesin Mahmut

Vermeyince Mabut Neylesin MahmutAğustos güneşi her zamanki sıcaklığıyla yeryüzüne hükmediyordu. Biçare kalmış kuşlar, kendilerine sürekli bir gölgelik bulmak için birbirleriyle yarışıyorlardı. Bu durumdan en fazla zarar gören ise ağaçlar oluyordu. Biçare kuşların verdiği rahatsızlık yetmiyormuş gibi, ağaçlar da bu durumdan sıkılmış, Tanrı’nın onlara verdiği göreve isyan ederek yeterince hava üretmiyorlardı. Tanrı ağaçlara hareket etme kabiliyeti verseydi eğer, ağaçlar sertçe sallanır, bünyesinde barındırdığı kuşları, tekrardan ağustos güneşinin himayesine verirdi. Üstelik bununla da kalmaz, özgürlüklerine kavuşan ağaçlar, sürekli yer değiştirir, bununda etkisiyle yeryüzü garip bir hal alırdı haliyle.

Okumaya devam et “Vermeyince Mabut Neylesin Mahmut”

Karmaşık

KarmaşıkUzun zamandır görmediğiniz eski bir hayaletin, yani ilk sevdanızın birden ortaya çıkmasında ne hissedersiniz?
Ben ne hissettiğimi bilmiyorum…
Satırlarca yazdığı her cümlede aşk var bunu biliyorum…
Her noktasına, her virgülüne gözyaşları değmiş, anlıyorum…
Hep beni sevmiş, bana sadık kalmış, kimseyi yerime koyamamış… inanıyorum…
Bana bin bir acı çektirmiş olsa da, beni severdi…
gerçekten severdi…
Okumaya devam et “Karmaşık”

Dostum’a

DostumaDersteyim; öğrencilerime bakıyorum…
Birden eski günleri çok özlediğimi fark ediyorum.
Farkında olamadan zamanın akışında yitirdiğim kıpırtılarımı
ve hatta sıkıntılarımı…
bu geçmiş yolculuğunda bendeki seni anımsıyorum gülümseyerek :)
“DOSTUM” kelimesini dolu dolu söylediğim “SENİ”…
Biz seninle dünü paylaştık; bugünler için.
saftık… (çoğusuna göre hala öyleyiz:)
ama ben görüyorum boz bulanık griliğimi.
Okumaya devam et “Dostum’a”