Gemiler
Tepesi kulenin
Rıhtım
Yarık
Neden öpemiyorum yıldızları, beş köşesinden
Neden, geç geldi babam işten
Saat kaç?
Kesik bir koku var damlarımızda
Canlı cesetler asılı, çamaşır mandallarına sokaklarda
Okumaya devam et “Kırkbeşlik Ben, Babam ve Kahve”
İnsanın ruhu ağrıdığında gözleri görmez kulakları duymaz olurmuş, elleri artık ağrıdan tutmaz, ayakları o yükü taşıyamazmış, bunları düşünürken zihnim sorularla karışıyordu. Kimim, nerdeyim; niye bu cehennem ateşinin içinde nefes almakla cezalandırılmıştım, ruhumun neresi ağrıyordu anlayamıyordum. Sahi ruhum etten mi yoksa kemikten miydi, onun da gözü kulağı eli ayağı var mıydı, canım her yandığında ruhum mu yoksa bedenim mi hasar alıyordu hiç bilmiyordum.
Altının özellikle çizilerek belirtilmesinde fayda olduğunu düşündüğüm tek başına sıfatını layıkıyla hak edecek nitelikte ve 2015 Ağustos’undan bu yana bizlere her sabah hakikati ulaştırmaya çalışan bir insanın tanıtılması bana mı düşerdi bilmiyorum ama en azından yazılması gerektiği konusunda kimse elimi tutamazdı. Sonuç olarak bahsedilmesi elzem bir takım unsurların mutlaka anlatılması şart oldu benim için. Kendisini altı senedir takip eden bir izleyici olarak yazılması gerekli bir ödev yazısı bu belki de.
Okumaya devam et “Ünsal Ünlü Gazeteciliği ve Katılmadığım Görüşleri”
