İlköğrenim’deki “Cin Ali” serisini saymazsak, 2000’li yıllara kadar okuduğum kitap sayısı ne yazık ki iki elin parmaklarını geçmeyecektir. Hatta yeis içinde, tam bir “televizyon çocuğu”ydum diyebilirim. O yıllarda televizyon çocuğu olmak, o kutunun başında çok zaman geçirmek ve değişik bilgiler edinmek kadar galiba biraz da tv kumandası olarak kullanılmak anlamına geliyordu. Okula gitmek için uyanılmazdı da çizgifilm seyredebilmek için haftasonu sabahın 6’sında kalkmak hiç zor gelmezdi.