Saklanmadım bu kez
Aşktan, sobelendim
Sonra körebe oldum birden
Tanıdım seni
Herkesin içinden
Köşekapmaca oynadım mutlulukla
Hep bir adım uzağımda kaldı
Mutluluk.
Yerden yükseldi ayaklarım
Hatta yürüdüm bulutların üstünde
Ayrılık geldi bir gün
Aniden, gerçekti
Şaka değildi.
Mendili kaptım
Çok ağladım kuytu köşelerde
Yüreğim yandı kor ateşlerde
Uçurtmanın kuyruğuna bağladım umutları
Rüzgar gülü dağıttı toz pembe bulutları
Büyüdüm artık çocuk değilim
Yalnızlık geziyor şimdi
Dün sekerek koştuğum sokaklarda…