Önce sabah uyanıyorum.
Geceden denize atılmış
Ağlarımı topluyorum
Şansım yaver giderse
İki satır şiir yazıyorum.
Bazen için için ağlıyorum
Çocukluğumdaki gibi.
Ruhumu havalandırmaya çıkarıyorum,
Satır aralarında
Aklımın söylediklerini kalbim
Duyduğunda
Şarkı mırıldanıyorum
Kendi kendimle.
Yalnızlığımı siper ediyorum.
Elimde bir tek kalemim var,
Dört duvar arasına gizlendim
Öyle geçiyor zaman.
Dağların ardındaki denizleri
Hayal ediyorum şimdilerde…
Sena Sabcıoğlu