Sözün tanımıyla başlayacağım. İnsanın düşüncelerini anlattığı kelime dizisi. Laf, lakırdı. Bir işi gerçekleştireceğini vaat etmek. Mühim olan ise doğru söz, içten söz. Konuyu buraya taşımak istiyorum. Her insan bir şekilde kendini ifade etmeye çalışır. İletişim kurar, kendini hissettirir. Gün içerisinde kaç insanla bir aradayız bir düşünün. Muhataplarımızı, çevremizi, ailemizi. Hangi sözleri veriyoruz ya da yerine getiremiyoruz. Ne kadar samimiyiz?
Nasılsın? Ne yapıyorsun? Hayat gailesi… Çok kullanıyoruz değil mi bu cümleleri, soruları. Kaçımız kullanmıyor ki? Hayatımızla ilgili roller, yalanlar… Neden böyleyiz peki? Suçu hayattaki koşullara bağlamayalım hemen. Elbette hep aynı düzeyde de kalamayız. İnişler, çıkışlar, sevinçler, üzüntüler hepsi olacak. Bunlar, yaşamın tonları. Siyahtan beyaza, beyazdan griye sert geçişler olmasın. Sabit kalmayalım demek istiyorum. Renkleri fark edelim. Bir şeylerin arkasına sığınmayalım. Sahteliği bırakalım bir kenara… Özde insan olalım. Konuştuğumuzun arkasında duralım. Hepsini gerçekleştiremesek de gönül kazanalım. Biraz uğraşın, birazcık. Fazlaya lüzum yok!!!
Dürüst olmak hiç zor değil. Yalan söylemek için ise, çok uğraşmak lazım. Öze inmek kuyuya inmek gibi zor değildir. Bir yüreğiniz olduğunu asla unutmayın…
Serenay Öztürk
10.11.2010