Küreselleşen dünya nimetleri kadar her geçen gün yeni sıkıntıları da yanında getiriyor. Toplumdaki insanlar ise tüm bu olumsuzluklara olan karşı tepkilerini kimi zaman sivil toplum faaliyetleriyle, duyarsızlıkla, gösteriler ve yürüyüşlerle, bazen de hiç istenmeyen yasal olmayan faaliyetlerle dile getirmeye çalışıyor.
Son günlerin bu konudaki modası ise rap müzik. Rap müzik, 80’li yılların metal müziğinin yerini aldı bile. Rapçi denilen solistler yaşanan savaş, açlık, adaletsizlik gibi konuları kendi tasvir ve kelimeleriyle dile getirmeye çalışıyorlar. Bu rapçilerin dünyaca ünlü bazı emsalleri bunu küfür vb. sözlerle yani pekte etik olmayan bir şekilde dile getiriyor.
Dünya bu kaos ortamında kavrulurken biz ise, içimizden yani kültürümüzün özünden kopan ve belkide gençlerimizin öldüğünü zannettiği ozanlarımızı, aşıklarımızı unutmuş bulunuyoruz.
Onlar ise yüzyıllardır Anadolu’nun saf ve temiz yüzünü en güzel duygularla, kardeşçe sergilemeye sessizce devam ediyorlar. Onlarında konularında Bosna, savaş, hırsızlık yeriliyor çoğu zaman. Bir de adı üstünde aşkları yazıyolar…
Abdülkadir uzmana, peki ozanlar aşık oldukları insanı bulduklarında nasıl yazmaya devam edebiliyorlar diye soruyorum. O da bana güzel şivesiyle onların aşkı tek bir insana değil; doğaya, tüm canlı ve insanlığa diye yanıt veriyor. Böyle bir yolu Mevlana’nın, Hacı Bektaş Veli’nin soyundan gelen bir Anadolu insanın hissetmesi doğal değil mi?
Başka ülkelerdeki yabancılar bile giderek bu aşıklarımızı, ozanlarımızı, mesnevi kültürümüzü okumaya çalışırken, o topraklardan yeşeren bizler bu değerlerimize ve 21.yy’ın aradığı insanlık anlayışına giden bu yola ne kadar sahip çıkıyoruz acaba?
Sizlerle sayfamızın sığdığı kadar Abdülkadir uzmanımızın yüreğinden çıkan iki şiir ile veda ediyoruz.
Unuttun mu?
Aşk ateşi oldu derin
Güneşli gün gölge serin
Kayıp oldu nerde yerin
Yoksa beni unuttun mu
Arıyorum yine bugün
Senin için hava düğün
Dertlerim düğüm düğüm
Yoksa beni unuttun mu
Ben ıslandım sırtın kuru
Bulanırım aktın kuru
Gözlerimin sensin nuru
Yoksa beni unuttun mu
Kadir bu iş beni aştı
Gözlerimden yaşlar taştı
Beni koyup herhal kaçtı
Yoksa beni unuttun mu?
İnsanlık
Çölde fırtına esiyor
Adam adamı kesiyor
Sorgusuz sualsiz asıyor
Bu mudur insanlık kardeş
Helal tanımaz çaldırır
Hakkı olmayan böldürür
Günahsız bir can öldürür
Bu mudur insanlık kardeş
Barbarlık denen buyuz
Islah olmayan bir huyuz
Cezayı görmeyen uyuz
Bu mudur insanlık kardeş
Kadir kendine ver ayar
Zalimler sözünden cayar
Çalışmadan bir yar soyar
Bu mudur insanlık kardeş
Bora EKE
25.06.2007
Çukurca, Hakkari, Türkiye